Bilirubina - substancja w ludzkim ciele. Ta substancja organiczna powstała podczasnaturalny rozkład hemoglobiny spowodowany zniszczeniem czerwonych krwinek - erytrocytami. Proces ten zachodzi w sposób ciągły pod koniec życia czerwonych ciałek krwi. Bilirubina może być widoczna w osoczu krwi lub w żółci. Podwyższony poziom bilirubiny może wskazywać na dysfunkcję wielu narządów. Jest to objaw, który wymaga dalszej diagnostyki. Może świadczyć o chorobie wielu narządów: wątroby, serca i in. W niektórych przypadkach wysoka bilirubina, np. u osób z rozpoznanym zespołem Gilberta, u których może pojawić się też zażółcenie rogówek, błon śluzowych i skóry po silnym stresie Bilirubina u niemowląt w pierwszych dniach życia. Metabolizm u noworodków kilkaróżni się od dorosłych. Przy urodzeniu występuje wysoka zawartość hemoglobiny płodowej we krwi, która ulega szybkiemu rozpadowi i eliminacji z organizmu. Dlatego w pierwszych dniach życia bardzo często obserwowana jest fizjologiczna, naturalna żółtaczka. Jeśli całkowita bilirubina we krwi jest zwiększona z powodu bezpośredniej bilirubiny, podczas gdy bilirubina pośrednia jest normalna, jest to wskaźnik, że istnieje przeszkoda dla odpływu żółci. Jednocześnie jego produkcja może być normalna, ale z powodu niezdolności do wejścia do jelita, żółć dostaje się do krwioobiegu. 4. Naturalne metody na zbijanie gorączki. 1. Występuje u pacjentów covidowych. Tegoroczny sezon infekcyjny daje się we znaki niemal każdemu. Wiele osób zmaga się z typowymi objawami infekcji, jak gorączka, która świadczy zazwyczaj o zachorowaniu na grypę, ale także na inne choroby zakaźne, jak COVID-19, który dominuje obecnie jako Podwyższone GGTP – najważniejsze przyczyny: Wysoka wartość GGTP występuje w wielu ostrych i przewlekłych chorobach wątroby. Często nieprawidłowe są także inne próby wątrobowe. ostre i przewlekłe choroby wątroby i dróg żółciowych przebiegające z cholestazą, czyli zablokowaniem odpływu żółci. Wysoka bilirubina u noworodków jest niebezpieczna, ponieważ nie wszystkie są zablokowane przez białka krwi i mają zdolność przenikania do układu nerwowego dziecka. W przypadku komórek nerwowych bilirubina jest trucizną.Aby zapobiec spożyciu pigmentu w NA, ważne jest wykonanie badania krwi na bilirubinę natychmiast po urodzeniu. Parenting.pl to nowoczesny portal przeznaczony przede wszystkich dla obecnych i przyszłych rodziców, ale również dla osób zainteresowanych tematyką związanych z rozwojem i zdrowiem dziecka. Serwis posiada bogatą bazę treści. Lek. Magdalena Pikul. 82 poziom zaufania. Witam! Na wstępie powiem, że moje odniesienie się do tych badać Oprócz wskaźników prób wątrobowych: ALT, AST, ALP, BIL, GGTP lekarz może również zlecić HBs antygen (HBsAg), pozwalający zdiagnozować WZW typu B na podstawie identyfikacji we krwi antygenu wirusa HBV oraz HCV przeciwciała, poziom przeciwciał swoistych dla wirusa HCV, który wskazuje na kontakt z wirusem żółtaczki typu C. W celu Ale ja mialem bardzo wysoki poziom 46,7 musialem miec zabiek oczyszczanie krwi a lek biore ESSELIV,SYLIMAROL,Hepa-Merz3000Powodzenia zycze Napisał(a) 3 grudzień 2008 19:38 j1Q6Bax. Prawidłowa praca wątroby i pęcherzyka żółciowego, jako organów siostrzanych, wpływa zasadniczo na pracę całego organizmu. Popełniane latami błędy żywieniowe prowadzą do przeciążenia tego organu, a jednym z objawów takiego stanu rzeczy jest podwyższony poziom bilirubiny we krwi. Z tego artykułu dowiesz się: Jakie schorzenia są konsekwencją podwyższonej bilirubiny? Jak obniżyć stężenie bilirubiny zmieniając codzienne nawyki? Dlaczego istotne jest bieżące oczyszczanie jelit? Bilirubina to czerwonopomarańczowy barwnik należący do metabolitu metaloporfiryn, głównie hemoglobiny. Powstaje on w wątrobie, śledzionie oraz szpiku kostnym. W wyniku rozpadu cząsteczki hemu z erytrocytów dochodzi do szeregu przemian, na skutek których jako jeden z produktów rozpadu tworzy się słabo rozpuszczalny w roztworach wodnych związek, jakim jest bilirubina. W dalszej kolejności – już w formie sprzężonej – przechodzi ona do żółci, gdzie zostaje zmagazynowana w pęcherzyku żółciowym. Następnie trafia do jelita grubego, gdzie w obecności bakterii ulega dalszym przemianom, dając urobilinogen. Część tego związku wraca z powrotem do wątroby, a część przechodzi do nerek, gdzie jest wydalany wskutek filtracji nerkowej, barwiąc mocz na Rodzaje bilirubiny W badaniach laboratoryjnych oceniane są trzy typy bilirubiny: całkowita (do 1,1 mg/dL), bezpośrednia (do 0,25 mg/dL), pośrednia (do 0,85 mg/dL). 120 dni to czas życia czerwonych krwinek. Następnie są one rozkładane w śledzionie. Czerwony barwnik krwi, czyli hemoglobina, jest dzielona na hem oraz globinę. Dochodzi do szeregu różnych przemian, a za pomocą albuminy przebiega transport bilirubiny do wątroby. Bilirubina połączona z albuminą to właśnie bilirubina bezpośrednia. Dalej wątroba łączy bilirubinę z kwasem glukuronowym, dzięki czemu staje się ona rozpuszczalna w wodzie i może być wydalana z żółcią. Taka bilirubina nazywana jest pośrednią. Natomiast ostatni rodzaj – bilirubina całkowita – to suma bilirubin bezpośredniej i pośredniej. Zespół Gilberta Jednym z najczęstszych powodów podwyższonej bilirubiny bezpośredniej są kamienie żółciowe. Powstają, gdy zagęszczone substancje odżywcze, takie jak cholesterol czy białko, zbierają się w pęcherzyku żółciowym bądź w drogach żółciowych. Zanim jednak omówione zostaną przyczyny podwyższonego poziomu bilirubiny, warto rozpatrzyć szczególny przypadek osób cierpiących na wrodzoną chorobę, zwaną zespołem Gilberta. W tym schorzeniu dochodzi do podwyższenia przede wszystkim bilirubiny pośredniej. Warto wspomnieć też o tym, że to niegroźne zaburzenie przemiany materii nasila się zazwyczaj u mężczyzn po 20. roku życia. Zespół Gilberta polega na tym, że bilirubina występująca w żółci nie jest wystarczająco efektywnie przekształcana i wydalana z moczem. Całość przebiega raczej bez zaburzeń w funkcjonowaniu pracy wątroby, niemniej jednak okresowo, zwłaszcza przy braku wsparcia ze strony diety, dochodzi u tych osób do zażółcenia skóry oraz gałek ocznych. Na co wskazuje podwyższony poziom bilirubiny? Podwyższony poziom bilirubiny może wskazywać na wiele nieprawidłowości w funkcjonowaniu organizmu, przeciążenie pracy wątroby lub też choroby. Ocena stanu organizmu oraz postawienie prawidłowej diagnozy zazwyczaj jest już połową sukcesu w walce o przywrócenie jej prawidłowego poziomu. Zawyżona bilirubina może wskazywać na: zapalenie wątroby, wywołane przez wirusy lub zbytnie obciążenie antybiotykoterapią, marskość wątroby (często związane z nadmiernym spożywaniem alkoholu i węglowodanów prostych), zastój w pęcherzyku żółciowym bądź zapalenie dróg żółciowych, co jest przyczyną zalegających kamieni żółciowych, nadmierną hemolizę, czyli niszczenie czerwonych krwinek, niekiedy powstałą w wyniku zakażenia pasożytniczego (malaria) lub zatruć, zaburzenie przepływu żółci spowodowane przyjmowaniem na stałe niektórych leków – do najpowszechniejszych zalicza się fenotiazynę (lek na psychozy), tyreostatyki (stosowane przy leczeniu nadczynności tarczycy) i propranolol (leczenie nadciśnienia tętniczego krwi), choroby genetyczne, takie jak mukowiscydoza, niedobór tauryny, która wpływa na rozpuszczalność kwasów żółciowych, co może spotykać osoby stosujące dietę wegańską bądź niezbilansowaną dietę wegetariańską. Powracając do tematu kamieni żółciowych, warto nadmienić, że dają one bardzo wiele niejednokrotnie nieswoistych objawów w całym naszym organizmie. Ponieważ bilirubina wytwarzana jest przy pomocy wątroby, pęcherzyka żółciowego, śledziony oraz jelit, warto zaznaczyć, że te cztery organy będą miały największe znaczenie przy ewentualnej terapii obniżającej stężenie bilirubiny we krwi. Stąd też z punktu widzenia terapeuty zasadne jest, aby podczas zbierania wywiadu żywieniowo-medycznego zwrócić uwagę na funkcjonowanie wyżej wspomnianych narządów oraz ustalić współistniejące objawy, które mogą wskazywać na nadmiar kamieni żółciowych. Jako nieswoiste objawy, mogące wskazywać na zaburzenia przemiany bilirubiny oraz kamieni żółciowych, warto wymienić: siniaki, zaczerwienienia skórne, zażółcenia białek oczu, słabe krążenie, w tym niskie ciśnienie krwi, żylaki i zatory naczyń limfatycznych, hemoroidy, ciągłe infekcje i osłabiony układ odpornościowy, zaburzony proces trawienia i wchłaniania składników odżywczych z jelit, obrzęki całego ciała, stale towarzyszące negatywne emocje, takie jak złość, agresja, gniew. Przejadanie się oraz jedzenie między posiłkami Spożywanie zbyt dużej ilości jedzenia – takiej, której nasz organizm nie będzie w stanie wykorzystać do przetworzenia do własnych celów – sprawia, że wyczerpują się enzymy trawienne, w tym żółć, a część spożytego pokarmu w ogóle nie ulega strawieniu. Doprowadza to do zalegania treści pokarmowej w jelitach oraz sprzyja procesom fermentacyjnym i gnilnym. W konsekwencji obciąża to krew oraz limfę, które oczyszczają organizm z toksyn. W dalszej kolejności prowadzi to do przeciążeń wątroby, a z czasem do wzrostu poziomu bilirubiny. Taka sytuacja niejednokrotnie spotyka pacjentów zmagających się z zespołem jelita drażliwego czy też wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego. Konsekwencją regularnego przejadania się bądź też – co częściej można zaobserwować w gabinecie dietetyka – spożywania mało wartościowych produktów odżywczych jest ciągłe podjadanie oraz folgowanie różnego rodzaju zachciankom żywieniowym. Nieustanne podjadanie z kolei sprzyja powstawaniu kamieni żółciowych, stymulując do pracy pęcherzyk żółciowy, który w konsekwencji nie potrafi sprawnie oddawać nagromadzonej żółci. Wieczorne obiady Nie od dzisiaj wiadomo, że większość społeczeństwa przekłada zjedzenie najistotniejszego i najbardziej obfitego posiłku w ciągu dnia na godziny późnopopołudniowe bądź wieczorne. Zwykle podyktowane jest to brakiem czasu w pracy na zjedzenie obiadu bądź też czekaniem na zjedzenie obiadu w domu po skończonej pracy, często po godzinie 18. Naturalne jednak jest, że w miarę upływu dnia zdolności naszego organizmu do produkcji enzymów oraz soków żółciowych słabną. Z tego prostego powodu organizm nie będzie w stanie wieczorem w pełni efektywnie strawić całego pełnowartościowego posiłku. Zatem po raz kolejny będzie dochodziło do odkładania nadmiaru jedzenia w jelitach, co z czasem będzie wpływało na gorszą pracę pęcherzyka żółciowego i wątroby. Odwodnienie Niestety, większość z nas nie ma w zwyczaju picia wody mineralnej. Gdy pytam pacjentów, czy piją wodę, odpowiadają, że tak, piją dużo herbaty. A ja pytam o wodę. Zazwyczaj wspólnie dochodzimy do wniosku, że pacjent jest odwodniony. Najczęściej pije bowiem dużo napojów moczopędnych (kawa, herbata, napoje gazowane, alkohol), często się przejada, spożywa wiele produktów słonych, bardzo często nie uzupełnia wody nawet po aktywności fizycznej. Wszystko to prowadzi do gęstnienia krwi i sprzyja powstawaniu obrzęków całego ciała. W konsekwencji po raz kolejny dochodzi do gęstnienia soków żółciowych, co sprzyja powstawaniu kamieni żółciowych, odpowiadających za wzrost poziomu bilirubiny. Odciążenie wątroby z nadmiaru toksyn z żywności, wyeliminowanie nadmiaru fruktozy oraz węglowodanów, usystematyzowanie rodzajów tłuszczów w diecie – to podstawowe zabiegi dietetyczne, które unormują poziom bilirubiny. Diety niskotłuszczowe Unikanie w swojej diecie produktów bogatych w tłuszcz sprzyja pogorszeniu pracy pęcherzyka żółciowego. Nie skupiając się w niniejszym artykule na innych konsekwencjach zdrowotnych niespożywania tłuszczu, chciałabym podkreślić znaczenie jedzenia tłuszczu w kontekście wspierania pracy wątroby. Przekonanie, jakoby tłuszcz z diety był odpowiedzialny za wszelkie choroby świata, zrodziło się poniekąd z mody na dietę wysokobiałkową. Niestety, wszystko wskazuje na to, że nadmiar białka w diecie, zwłaszcza pochodzenia mlecznego, sprzyja twardnieniom naczyń krwionośnych wątroby, odkładaniu się w nich homocysteiny, a w konsekwencji również miażdżycy oraz atakom serca. Dodatkowo nadmierne spożywanie białka – kosztem spożycia tłuszczu – po raz kolejny będzie wpływało ograniczająco na pracę pęcherzyka żółciowego. W ramach obrony wątroba będzie więc produkowała większe ilości cholesterolu, jako markera naprawczego stanów zapalnych, a jednocześnie, będąc przeciążoną, wpłynie na wzrost poziomu bilirubiny we krwi. Czynniki ograniczające pracę wątroby Niewątpliwie podwyższony poziom bilirubiny we krwi i jednoczesny (nie zawsze jednak występujący) spadek poziomu limfocytów wskazywać będą na zaburzenia pracy wątroby oraz śledziony. W celach wsparcia tych organów, a także jelit oraz pęcherzyka żółciowego należy przeprowadzić odpowiednią dietoterapię, indywidualnie dobraną do stanu zdrowia zmagającej się z tym problemem osoby. Wyżej wymienione czynniki żywieniowe należą do głównych, toteż w pierwszej kolejności należy zadbać o odpowiednie na... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 6 wydań czasopisma "Naturoterapia w praktyce" w roku + wydania specjalne Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma Dodatkowe artykuły i filmy ...i wiele więcej! Sprawdź Bilirubina jest końcowym produktem przemiany hemu. Hem jest niebiałkową częścią hemoglobiny odpowiedzialną za transport tlenu i dwutlenku węgla w organizmie. Nie jest potrzebna w organizmie, a jej nadmiar jest niebezpieczny dla zdrowia. Pierwotna forma bilirubiny, czyli bilirubina wolna lub niesprzężona, związana tylko z albuminą, nie jest rozpuszczalna w wodzie. Musi być więc wydalana. Przemiany do formy rozpuszczalne – sprzężonej – dokonują się w wątrobie. To właśnie od tego narządu zależy więc stężenie bilirubiny we krwi. Poziom bilirubiny w organizmie zależy od: ilości hemoglobiny we krwi, tempa rozpadu hemoglobiny, czynności wątroby, drożności dróg żółciowych. Bilirubinę oznacza się w mmol/l lub mg/dl. W badaniu oznacza się bilirubinę całkowitą, sprzężoną i niesprzężoną. Prawidłowe stężenie bilirubiny powinno mieścić się w przedziale między 5,1 a 20,5 mmol/l lub 0,3 1,2 mg/dl. Podniesienie poziomu bilirubiny może być wynikiem wielu zaburzeń. Aby je różnicować, oznacza się także poziom bilirubiny sprzężonej i niesprzężonej. Początkowo zbyt wysoki poziom bilirubiny przebiega całkowicie bezobjawowo. Z czasem jednak 2-, a nawet 3-krotne przekroczenie normy prowadzi do żółtaczki. Żółtaczka objawia się zażółceniem białek oczu i błon śluzowych, a także skóry. Żółtaczki dzieli się na trzy rodzaje: przedwątrobowe, wewnątrzwątrobowe, pozawątrobowe. Żółtaczki przedwątrobowe są wywołane zbyt dużym stężeniem bilirubiny. Poziom bilirubiny jest tak wysoki, że przekracza możliwości wychwytu i metabolizmu tej substancji przez wątrobę. Na temat badania krwi na poziom bilirubiny wypowiada się lekarz Łukasz Kowalski. Badanie stężenia bilirubiny całkowitej jest przydatne w diagnostyce chorób wątroby i dróg żółciowych oraz zespołów hemolitycznych. Zbyt wysokie stężenie bilirubiny może również wskazywać na żółtaczkę, bo barwnik ten nadaje skórze charakterystyczny żółty kolor. Sprawdź, jakie są normy bilirubiny i jak odczytać wynik badania. Bilirubina (z łac. bilis – żółć, ruber – czerwony) to pomarańczowoczerwony barwnik będący wynikiem rozpadu czerwonych krwinek (produkt rozpadu hemu hemoglobiny i innych hemoprotein).Bilirubina przedostaje się z osocza krwi do wątroby, gdzie zostaje połączona z kwasem glukuronowym, a następnie wydalona do dróg żółciowych i zagęszczona w pęcherzyku żółciowym, nadając żółci charakterystyczny żółtawy kolor. Żółć uchodzi następnie do wiedzieć, że to właśnie produkty przemiany bilirubiny nadają kałowi brązowy kolor, a moczowi żółty. Bilirubina całkowita to wartość bilirubiny wolnej i sprzężonej. Wskazania do badania bilirubiny: podejrzenie schorzeń i zaburzeń funkcji wątroby; zażółcenie oczu lub skóry; różnicowanie rodzajów żółtaczki; podejrzenie zatrucia substancjami uszkadzającymi wątrobę; podejrzenie zakażenia wirusem zapalenia wątroby; ból w prawym podżebrzu. Bilirubina: badanieStężenie bilirubiny bada się z krwi pobieranej ze zgięcia badanie należy zgłosić się rano na bilirubiny: Wynik prawidłowy do 1,1 mg/dl (do 19 µmol/l) Noworodki 1 dzień: do 4 mg/dl (do 68 µmol/l) Noworodki 3 dni: do 10 mg/dl (do 17 µmol/l) Noworodki 1 miesiąc: do 1 mg/dl (do 17,1 µmol/l) Bilirubina wysoka (podwyższona)Wzrost stężenia bilirubiny we krwi i tkankach może powodować zażółcenie skóry i białkówki oczu, czyli żółtaczkę. Podwyższone stężenie bilirubiny może świadczyć o chorobie Gilberta, zespole Criglera-Najjara, marskości żółciowej wątroby, zapaleniu dróg żółciowych, kamicy przewodów żółciowych, chorobach trzustki, zatruciu muchomorem sromotnikowym, alkoholowej chorobie bilirubina występuje również w czasie ciąży, u noworodków w pierwszych dniach życia (żółtaczka noworodków). Stężenie bilirubiny w surowicy krwi podwyższa także wiele niska (obniżona)Zmniejszone stężenie bilirubiny nie ma znaczenia klinicznego. Powyższa porada nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku jakichkolwiek problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z lekarzem.