IFERROR. funkcjonować. Podczas stosowania formuł w arkuszu programu Excel zostaną wygenerowane pewne wartości błędów, aby poradzić sobie z błędami, program Excel zapewnia przydatną funkcję-JEŻELI.BŁĄD. Funkcja IFERROR służy do zwracania niestandardowego wyniku, gdy formuła ocenia błąd i zwraca normalny wynik, gdy nie Przykład 1: Podstawowe użycie funkcji PRZESUNIĘCIE. Zwróć odwołanie do komórki za pomocą poniższej formuły: =OFFSET (B2,3,1) W tym przypadku B2 jest punktem początkowym, cyfry 3 i 1 oznaczają, że należy przenieść 3 wiersze w dół i 1 kolumnę w prawo od komórki B2, a ostatecznie zwrócić wartość w C5. Zobacz zrzut ekranu: The LEN function returns the number of characters in a given text string. LEN takes just one argument, text. LEN counts the number of characters in text, including space and punctuation, and returns a number as the result. If text is an empty string ("") or text is a reference to an empty cell, LEN returns zero. Druga funkcja Excela, która zajmuje się losowością, nazywa się RANDBETWEEN. Z tej funkcji korzysta się, wpisując następujące polecenie w pustej komórce w programie Excel. = RANDBETWEEN ( [dolna granica], [górna granica]) Tutaj tekst w nawiasach należy zastąpić dwiema różnymi liczbami. Funkcja zwróci liczbę całkowitą, która Jak zablokować komórki w Excelu czyli co robi dolar? Jak zablokować komórki w Excelu? Jak działa przeciąganie formuł w programie Excel? W skrócie chodzi o to, że symbol dolara umożliwia blokuje nam wyznaczony zakres, co oznacza, że komórki się nie przesuwają. Ale pokolei. W tym konkretnym scenariuszu wymagana jest formuła tablicowa: =ŚREDNIA (JEŻELI (CZY.BŁĄD (B2:D2);"";B2:D2)) To jest formuła tablicowa. Dlatego należy nacisnąć klawisz ENTER (tylko w przypadku użycia klawiszy Microsoft 365 ) lub klawisze CTRL+SHIFT+ENTER w formule. Uwaga: Jeśli masz bieżącą wersję programu Microsoft 365, możesz 1# Użyj klawisza TAB, aby automatycznie uzupełnić formułę. Kiedy rozpoczynasz pisanie formuły od znaku „=”, a następnie zaczynasz wprowadzać nazwę funkcji Excel podpowiada Ci listę potencjalnych „kandydatów” pasujących do kolejno wpisywanych liter. Wystarczy, że przesuniesz się na wybraną funkcję strzałką w dół, a W stylu A1 kolumny są oznaczane etykietami alfabetycznie, a wiersze etykietami liczbowo. W stylu odwołania W1K1 oba wiersze i kolumny mają etykiety liczbowe. Jeśli argument A1 ma wartość PRAWDA lub jest pominięty, funkcja ADRES zwraca odwołanie typu A1. jeśli FAŁSZ, funkcja ADRES zwraca odwołanie w stylu W1K1. Jeśli nie wiesz, co oznacza symbol dolara w tej formule, zachęcam do zapoznania się z tym artykułem. B3 – to pierwsza komórka z powyższego zakresu. Zwróć uwagę, że w tym wypadku adres komórki B3 nie zawiera symbolu dolara. Jest to o tyle istotne, że dzięki temu odwołanie do komórki zostanie zaktualizowane na następne wiersze. Jak obliczyć w excelu sumę? Zaznacz komórkę obok liczb, które chcesz zsumować, kliknij pozycję Autosumowanie na karcie Narzędzia główne, naciśnij klawisz Enteri gotowe. Po kliknięciu przycisku AutosumowanieExcel automatycznie wprowadza formułę (korzystającą z funkcji SUMA)w celu zsumowania liczb. hvkjqKz. Odpowiedzi (3) Zaloguj się, aby móc oceniać, komentować, odpowiadać... Znak cudzysłowu należy umieścić pomiędzy apostrofami ( ' ). Przykład: =JEŻELI(test_logiczny;wartość_prawda;"'""'"), gdzie po ostatnim średniku jest cudzysłów, apostrof, cudzysłów, cudzysłów, apostrof, cudzysłów. Wynik jeśli test logiczny będzie FAŁSZ wyjdzie w postaci cudzysłowu "". Skomentuj Odpowiedział @ Dawid_Galas | Niestety widać te apostrofy. Aby było bez nich: =JEŻELI(warunek;jak_prawda;"""""") Za ostatnim średnikiem jest w sumie 6 cudzysłowów. Skomentuj Odpowiedział @ | TRENER ALTKOM AKADEMII Proszę użyć jako argument funkcji jeżeli funkcję znak: =jeżeli ( test logiczny ; prawda ; znak(34)) Funkcja znak zwraca kod znaku z tablicy ASCII .. znak numer 34 to cudzysłów. Czyli w tym przypadku funkcja Jeżeli w przypadku fałszu podstawi cudzysłów. Skomentuj Odpowiedział @ | TRENER ALTKOM AKADEMII Przypisz komentarz Pytania Odpowiedzi Uwaga: Zatwierdzenie konwersji wiąże się z usunięciem punktacji za tą odpowiedź oraz notyfikacją mailową do jej autora. POWIĄZANE w bazie wiedzy Oprogramowanie wspierające Excel Excel Excel Strona wykorzystuje pliki cookies w celu realizacji usług, zgodnie z Polityką Plików Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. Masz pytanie? Napisz do nas Dziękujemy Twoja wiadomość została wysłana 1. Jak adresować komórki, by odwoływały się do tych samych poprzedniej części kursu Excel dowiedziałeś się w jak prosty sposób możesz adresować komórki. W tej części kursu Excel dowiesz się jak adresować komórki, by formuły zawsze odwoływały się do tych samych wartości. W Excelu możemy wyróżnić następujące sposoby adresowania komórek:względnebezwzględnemieszaneAdresowanie względne to najprostszy sposób adresowania. By je wykonać wystarczy odwołać się w najprostszy sposób do wartości w dowolnej komórece. Np odwołując się do wartości w komórce A1 wprowadzamy wzór =A1. Zauważ, że wzór zmienia się wraz z przesuwaniem go do innych bezwzględne polega na odniesieniu się do danej z komórki, przy czym podczas przesuwania wzoru do innych komórek, wzór się nie mieszane to połączenie dwóch poprzednich sposobów adresacji. Możemy skonstruować wzór w ten sposób, by zmieniał się wraz z przesuwaniem go jedynie w poziomie lub jedynie w Adresowanie bezwzględne. Co zrobić, by formuły się nie zmieniały?Adresowanie bezwzględne jak wcześniej wspomniałem polega na tym, że formuły wraz z przesuwaniem ich do innych komórek odwołują się zawsze do tych samych wartości. Poniżej prosty przykład obrazujący tą funkcjonalność w Excel. W komórce C4 wprowadzona została liczba 10. W tabelkach obok wprowadzone zostały liczby przez które chcemy pomnożyć komórkę C4 oraz puste kolumny na wyniki mnożenia. Jedyne, co musimy zrobić, by wzory zawsze odwoływały się do komórki C4 jest zmiana pierwszego wzoru poprzez wstawienie znaku dolara ($) przed liczbą reprezentującą wiersz i literą reprezentującą kolumnę, a więc $C$4. Możemy także zaznaczyć część formuły zawierającą C4 i wcisnąć klawisz F4. Wzór komórki zostanie w ten sposób nadpisany znakami dolara i będziemy mogli przesuwać formułę w ten sposób, by zawsze odwoływała się co komórki C4. By uzupełnić obie tabelki uzupełniamy w nich jedynie pierwszy wzór. Następnie modyfikujemy go o znaki dolara. W tym momencie możemy już przesunąć wzór na inne sąsiadujące komórki. Plik z przykładem załączony jest na końcu Excel Podstawy – Adresowanie bezwzględne3. Adresowanie mieszane. Blokowanie komórek w poziomie lub w chcemy, by nasze wzory mogły się zmieniać tylko względem kolumn lub tylko względem wierszy, mamy możliwość zablokowania adresów tylko w kolumnach lub wierszach stawiając znak dolara przed liczbą reprezentującą wiersz, bądź literą reprezentującą kolumnę. Zróbmy prosty przykład. W kolumnie A i B mamy liczby, które chcemy mnożyć przez siebie. Sam wynik chcemy otrzymać w kolumnie C. Chcemy uzyskać wynik mnożenia. W kolumnie D również chcemy uzyskać wynik tego samego mnożenia jedynie poprzez rozciągnięcie wzoru z kolumny C do D. Wzór w tym wypadku będzie wyglądał następująco: =$A19*$B19. Zablokowaliśmy w ten sposób jeynie Excel Podstawy – Adresowanie mieszane4. Tabliczka mnożenia w Excel jednym pomocą adresowania mieszanego możemy wypełnić tabliczkę mnożenia za pomocą jednego wzoru. W poniższej tabliczce mnożenia jedyne, co musimy ręcznie wprowadzić to nagłówki kolumn i nagłówki wierszy. Wartościami w nagłówkach będą liczby od 1 do 10. W komórce B2 wprowadzamy pierwszy wzór mnożenia, a więc =B1*A2. Jedyne, co musisz teraz zrobić to:zablokować kolumnę A, gdyż nagłówki wierszy, które mnożysz w tabliczce znajdują się w kolumnie Azablokować pierwszy wiersz, ponieważ nagłówki kolumn znajdują się w pierwszym wzór będzie wyglądał następująco =B$1*$A2 lub też =$A2*B$ Excel Podstawy – adresowanie mieszane – Tabliczka mnożenia ExcelTeraz, jedyne, co musisz zrobić to rozciągnąć formułę z komórki B2 w prawą stronę i w dół. Tabliczka mnożenia została Excel Podstawy – Tabliczka mnożenia w Excel jednym wzoremPodobne przykłady podstaw Excela zamieszczam w dziale kurs excel podstawy. Jeśli masz pytania co do tego rozdziału, możesz zamieścić je na forum bez logowania. Poniżej plik Excela z załączonym przykładem. kurs_excel_podstawy_ Zapewne w wielu plikach, na których pracujesz spotkałeś się z tajemniczymi znakami $, np. w zapisie: A$1. Albo tak: $A1 Albo jeszcze tak: $A$1 (to z pewnością najczęściej). Co to znaczy? Po co to? Zapewne zapis $A$1 jest Ci bliski – blokuje on komórkę. Ale te dwa poprzednie? Wszystkie powyższe zapisy to różne rodzaje adresowania komórek. Stosujemy je wbrew pozorom po to, aby ułatwić sobie życie. Można wyróżnić dwa zastosowania, w którym adresowanie komórek jest szczególnie przydatne: Powtarzalność pojedynczej wartości – masz dane, pozornie stałe, ale mogące się zmieniać, np. kurs CHF czy EUR. Na tych wartościach opierasz swoje obliczenia. Powtarzalność formuł – tworzysz formuły niemal identyczne, np. plan handlowców na poszczególne miesiące. Powtarzalność wartości, to np. sytuacja, gdy chcemy ustalić ceny cennikowe produktów. Potrzebujemy do tego cenę zakupu i narzut. Cena zakupu jest wyrażona w EUR, a potrzebujemy przeliczyć ją na PLN. Narzut jest procentem – my chcemy dodać konkretną wartość złotówkową do ceny zakupu, aby powstała nam cena cennikowa. Zarówno kurs EUR jak i narzut są u nas wspólne, czyli takie same dla wszystkich produktów. Tak wygląda ta sytuacja: Ustalanie ceny cennikowej Zauważ, że zarówno kurs EUR, jak i narzut to wartości używane przez inne formuły (takie samych dla nich wszystkich!). Na tę chwilę wynoszą 4,50 zł i 25%, jednak jutro ta sytuacja może się zmienić. Jeśli się zmieni – nie ma problemu – po prostu podmienimy wartości w żółtych komórkach i już! Oparte na nich formuły same się przeliczą :). Powtarzalność formuł, to np. sytuacja, gdy planujemy sprzedaż miesięczną dla przedstawicieli handlowych. Znamy plan roczny dla każdego przedstawiciela, znamy sezonowość sprzedaży (mówi nam o tym współczynnik) – ustalamy plan miesięczny, o tak: Ustalanie planu sprzedaży miesięcznej Można sobie pomyśleć, że w powyższym przykładzie, dla każdego handlowca, w styczniu stałą wartością jest współczynnik – 1%, dla lutego – 2%, dla marca – 4% itd. Daje nam to łącznie 12 oddzielnych, prawie identycznych formuł (plan roczny * miesięczny_współczynnik%), obliczających plan handlowców dla każdego miesiąca. Wygląda na to, że potrzebujemy oddzielnych 12 formuł, ponieważ współczynniki miesięczne są różne. Podobnie, jakbyśmy spojrzeli na tę macierz w drugą stronę: każdy plan roczny handlowca jest różny. Nie ma jednej wspólnej stałej wartości, ale jest wspólny wzór/schemat obliczania. Czyli formuła. Wzór jest taki: plan_roczny * współczynnik_miesięczny. Korzystając z odpowiedniego adresowania komórek napiszemy jedną formułę w komórce D8 i skopiujemy ją do pozostałych komórek. (Oczywiście nad taką tabelą trzeba będzie jeszcze popracować z zaokrągleniami, ale podstawę już mamy). Teraz zastanowimy się, którego adresowania komórek użyć w każdej z tych sytuacji i wreszcie: wytłumaczę Ci na czym ono polega. Kluczowe w zrozumieniu adresowania, jest uświadomienie sobie co tak naprawdę Excel robi podczas kopiowania formuł (w końcu będziemy kopiować formuły!): zachowuje on pewien schemat. Schemat ten (cały!) jest przenoszony identycznie zgodnie z kierunkiem kopiowania. Nadaje się to idealnie, gdy mamy do czynienia z sytuacją, kiedy mamy różne wartości komórek, np.: Różne wartości – brak dolarów Tutaj nie mamy dolarów, ponieważ wartości ceny zakupu i narzutu są różne dla każdego produktu. Formuła w kolejnym wierszu (wiersz 9), będzie więc korzystała z komórek z tego kolejnego wiersza (wiersza 9). Kolumny D i E, w których są cena zakupu i narzut, pozostaną bez zmian, ponieważ kopiujemy formułę w dół, więc schemat (dodawanie dwóch sąsiednich komórek) przesunie się w dół. I wszyscy zadowoleni: my i Excel. Prościzna. Powtarzalność wartości Sytuacja jednak zaczyna komplikować się, gdy mamy już pewną stałą wartość, czyli chcemy dopiero obliczyć cenę zakupu w PLN, na podstawie ceny w EUR i stałego dla wszystkich formuł kursu EUR. Gdybyśmy zastosowali proste kopiowanie formuł mnożącej cenę w EUR i kurs EUR (C8*C3) otrzymalibyśmy taki wynik: Skutek braku $… Pierwsza wartość jest OK, ale kolejne… nie :). Zobaczmy dlaczego: Przyczyna błędnych wyników Schemat się przesunął… Konkretnie: przesunął się w dół, czyli pobiera wartość ze złego wiersza dla czerwonej komórki (kursu EUR). Powinien nadal czerpać go z wiersza nr 3. Dla każdego produktu. I to trzeba jakoś Excelowi powiedzieć. Dochodzimy więc do sedna sprawy: to właśnie dolary ($) informują Excela co ma zostać zablokowane (nie mają nic wspólnego z walutą USD). A zasada jest taka, że dolary blokują to, przed czym stają. A mogą stać przed kolumną ($A1) lub przed wierszem (A$1). Lub czyli jest jeszcze trzecia opcja: przed wierszem i kolumną jednocześnie $A$1, czyli ta najczęściej spotykana opcja. Najczęściej spotykana, ponieważ w większości sytuacji wystarczająca i dodatkowo… łatwiej wstawić 2 dolary, niż jeden. Czemu? Ponieważ do wstawiania znaczka $ służy klawisz F4 na klawiaturze (uwaga na laptopy, gdzie może być konieczność użycia dodatkowo klawisza Fn: Fn+F4). Działa on tak: 1 x F4 → $A$1 2 x F4 → A$1 3 x F4 → $A1 4 x F4 → A1 Użycie dwóch dolarów blokuje całą komórkę, czyli zarówno wiersz jak i kolumnę. Dlatego w naszym przykładzie, zarówno kurs EUR, jak i narzut (C4: 25%) możemy tak właśnie zablokować. Choć oczywiście nie ma aż takiej potrzeby, ponieważ obie nasze formuły – obliczającą cenę zakupu w PLN i narzut – kopiujemy tylko w dół, zatem zmieniają się tylko wiersze, a nie kolumny. Natomiast szybciej nam wstawić dwa dolary niż jeden (wystarczy raz nacisnąć F4), więc jest to bardzo powszechna praktyka w przypadku, gdy mamy do czynienia ze stałą, powtarzającą się wartością. Takie formuły zatem tutaj pokażę. Formuła na obliczenie ceny cennikowej PLN (D8) może być taka: =C8*$C$3 A na obliczenie narzutu (E8) – taka: =D8*$C$4 Powtarzalność formuł Sytuacja jednak komplikuje się, gdy nie ma wspólnej wartości. Np. we wspomnianej wcześniej sytuacji ustalania miesięcznych planów sprzedaży dla handlowców: Ustalanie miesięcznego planu sprzedaży Aby obliczyć plan miesięczny dla handlowca (np. Nowak), należy pomnożyć jego plan roczny (C8: 7 400 zł) przez współczynnik sezonowości (D5: 1%). Ten schemat należałoby powtórzyć dla każdego handlowca. Jak jesteśmy sprytni, to zauważymy, że jeśli napiszemy 12 formuł (dla każdego miesiąca), to w sumie można zablokować w każdej z nich komórkę ze współczynnikiem (np. $D$5, potem $E$5, $F$5 itd.). Ale to nadal jest 12 formuł… Prawie identycznych formuł… Słabiutko… Trzy minut męczarni z szefem, który stoi nad Tobą i sapie… 😉 Nie ma co, trzeba szukać innego rozwiązania. I ono oczywiście jest :). Zauważ, że tutaj tylko pozornie nie ma części wspólnej, ponieważ nie ma jednej wspólnej wartości. Ale część wspólna jest w samej formule, czyli w samym WZORZE matematycznym, który stosujemy. Zobacz: Metoda krzyżyka Widzisz krzyżyk, który się utworzył? Ja to tak nazywam: metodą krzyżyka w namierzaniu danych, które należy zablokować. Tutaj są to: plan roczny, który zawsze, niezależnie od handlowca jest w kolumnie C. współczynnik sezonowości, który zawsze, niezależnie od miesiąca jest w wierszu 5. Są to zatem elementy, które są wspólne, więc należy je zablokować. Po wpisaniu takiej formuły do pierwszej komórki (D8): =$C8*D$5 i skopiowaniu jej do pozostałych, otrzymujemy taki wynik: Ustalanie planu sprzedaży miesięcznej: WYNIK Oczywiście w metodzie krzyżyka nie zawsze będziemy szukać krzyżyka. Krzyżyk jest w macierzach, z jaką niewątpliwie mamy tutaj do czynienia. Ale może to być tylko jedna z jego ramion: wiersz albo kolumna. Zawsze zaś będą to elementy wspólne. Metoda krzyżyka, moja ulubiona, świetnie się nadaje również w popularnej tabliczce mnożenia, która podobno jest często stosowana w testach sprawdzających excelowe umiejętności kandydatów do pracy: Krzyżyk w tabliczce mnożenia I takich przykładów można byłoby mnożyć i mnożyć… Jak widzisz temat adresowania komórek jest dość złożony. Jestem jednak pewna, że po przeczytaniu tego artykułu będzie Ci już łatwiej się w nim odnaleźć. Pamiętaj tylko, aby ćwiczyć i używać tego. Wiesz jak to jest, jak czegoś nie używamy… baaardzo szybko to zapominamy… A żeby było Ci łatwiej ćwiczyć, pobierz plik z zadaniami z tego artykułu: MalinowyExcel Szybkie blokowanie adresowanie komórek