Wielu pacjentów po przebytym zawale serca boi się aktywności fizycznej. Tymczasem unikanie ruchu może być dla nich niebezpieczne. Kiedy i od czego zacząć uprawianie sportu po zawale? Na co uważać i czego unikać, żeby trening był bezpieczny? Jak wygląda powrót do aktywności seksualnej? Na te i wiele innych pytań o powrocie do Przede wszystkim pijmy dużo wody, wskazane jest także przyrządzanie herbaty z cytryną, miodem i sokiem z malin, dużo sił pacjentom doda domowy rosół. Zbicie wysokiej temperatury to często bardzo trudne zadanie. Nie zawsze musimy jednak uciekać się do lekarstw. Warto wypróbować domowe sposoby na gorączkę. Co na gorączkę dla niemowlaka? Temperatura przekracza już 38,5ºC. Co wtedy? Gorączkę u niemowlęcia obniżamy tylko lekami przeznaczonymi dla najmłodszych dzieci: u noworodków i niemowląt do 3 miesiąca życia będą to leki z paracetamolem, u starszych możemy zastosować także te zawierające ibuprofen. Dieta po zawale serca. Jeśli chodzi o życie po zawale serca, najważniejszą zmianą, jakiej niezwłocznie należy dokonać, jest sposób odżywiania. To, co się je, w sposób najistotniejszy wpływa na ogólną kondycję organizmu, a w tym – na pracę układu krążenia, którego dobra forma niezbędna jest, by nie dopuścić do nawrotu Po takim doświadczeniu nie można spokojnie powrócić do tego, co już było. Kardiolodzy podkreślają jednak na konferencjach prasowych, że po zawale jest życie, i to wcale nie najgorszej jakości. Prodziekan Wydziału Lekarskiego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego prof. Artur Mamcarz wspomina pewnego, nieswojego zresztą, pacjenta Gastroskopia w ciąży. Gastroskopia jest badaniem, które może być wykonywane u kobiet w ciąży. Najczęstszym wskazaniem do przeprowadzenia gastroskopii w tej grupie pacjentek jest krwawienie z przewodu pokarmowego, ale zabieg przeprowadza się także w diagnostyce tych samych chorób, co u pozostałych pacjentów. Wiele osób po przebytym zawale zastanawia się, kiedy może powrócić do aktywności seksualnej. Często wstydzą się one pytać o to swojego lekarza i z obawy przed nawrotem choroby rezygnują one z seksu na długi czas, co niestety czasem odbija się negatywnie na relacjach z partnerem lub partnerką. Gorączka u dorosłych – przyczyny, diagnostyka, jak zbijać. Gorączka jest objawem chorobowym polegającym na zwiększeniu temperatury ciała do wartości przekraczającej 38 stopni Celsjusza. Jest to mechanizm obronny organizmu, dlatego nie trzeba w każdym przypadku koniecznie starać się obniżyć gorączki. Zwykle przyczynę gorączki Po krótkim czasie, można również wprowadzać stopniowo ćwiczenia stawów dużych np. unoszenie rąk na wysokość barków, zginanie stawów kolanowych, zginanie stawów łokciowych. Zalecane są regularne spacery po korytarzy szpitalnym, które należy podejmować około 2-3 razy dziennie, na odległość 200 metrów. Warto pamiętać, że Osoby takie boją się, czy z pozoru normalne czynności - aktywność fizyczna, praca zawodowa (zwłaszcza fizyczna, zmianowa lub na wysokościach), wyjazd na wakacje, dieta, czy seks nie pogorszą ich stanu i nie przyczynią się do wystąpienia kolejnego zawału serca. Trzeba jednak zapamiętać, że życie po zawale serca zmienia się, ale qZEE. Sposób odżywiania się po zawale jest praktycznie tak samo ważny, jak przyjmowanie leków oraz zmiana stylu życia. Należy bezwzględnie zrezygnować z tłuszczów, a do diety wprowadzić warzywa i owoce. O konieczności zmiany diety lekarz zawsze informuje wszystkich pacjentów, którzy przeszli zawał. Nie zawsze jednak się oni do tego stosują. Czasami tłumaczą się niewiedzą, twierdząc że robili wszystko – w swoimi przekonaniu – jak należy, a wyniki ich badań wciąż się nie poprawiają. Co konkretnie trzeba więc jeść, a z czego zrezygnować, by choroba wieńcowa nie skończyła się kolejnym zawałem? Pierwsza sprawa, na którą należy zwrócić uwagę, to ilość i jakość tłuszczu spożywanego w ciągu dnia. Spożywaj jak najmniej nasyconych kwasów tłuszczowych i kwasów tłuszczowych trans. Unikaj więc tłustych mięs, podrobów i tłustych wędlin, czyli pasztetu, parówek, pasztetowej, salami, kiełbas wiejskich, baleronu czy boczku – wylicza Dominika Wnęk, dietetyk z Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum. Nie trzeba jednak całkowicie rezygnować z mięsa. Można zajadać się kurczakiem i indykiem, zwłaszcza gotowanymi na parze. Szczególnie polecane są tłuste ryby morskie, które są niezastąpionym źródłem kwasów tłuszczowych n-3 PUFA. Doskonale wpływają one na nasze zdrowie, normalizując ciśnienie krwi. Z tego samego powodu warto postawić na oliwę z oliwek, którą można dodawać np. do sałatek czy surówek. Niewskazane są za to tłuste sery oraz śmietana. Jeśli już ktoś nie może obejść się bez nabiału, powinien zastąpić go chudym mlekiem lub serem twarogowym i jogurtem naturalnym. Zamiast przekąsek w postaci słodyczy i chipsów, można skomponować zdrowe i pyszne posiłki z warzyw i owoców. Jest w nich sporo błonnika – i to tego, który jest najłatwiej adaptowany przez ludzki organizm, co reguluje pracę układu trawiennego i pozwala na szybkie przyswajanie wartościowych składników. Z owocami trzeba jednak uważać, bo z reguły mają one w sobie dużo cukrów. Osoby cierpiące na nadwagę lub otyłość, nie powinny przekraczać dawki do 300 g dziennie. Nie trzeba się za to ograniczać z warzywami. Surówki można jeść do woli – nawet do każdego posiłku. Pomoże to też zmniejszyć stężenie cholesterolu LDL , który odpowiada za zmiany miażdżycowe w naszym organizmie. Nie należy zapominać jednak, że podstawę diety powinny stanowić węglowodany złożone o niskim indeksie glikemicznym. Zalicza się do nich pieczywo pełnoziarniste, razowe, płatki owsiane, grube kasze (gryczana, jęczmienna, pęczak), ryż brązowy, ryż Basmati i makarony razowe. Jest to bogate źródło błonnika pokarmowego nierozpuszczalnego w wodzie, który poprawia perystaltykę jelit i pomaga utrzymać właściwą masę ciała – dodaje dietetyk Dominika Wnęk. Odstawić trzeba – najlepiej całkowicie – sól kuchenną. Nie ma się jednak co martwić o wrażenia smakowe. Doskonale zastąpią ją zioła, czosnek, papryka oraz sok z cytryny. źródło zdjęcia: @N00/7102583091 Dieta po zawale – co jeść, a czego ( 34 głosów Gorączka to naturalny odruch obronny ludzkiego organizmu, który towarzyszy wielu chorobom. Kiedy temperatura Twojego ciała wzrasta, odczuwasz chłód, przeszywają Cię dreszcze i czujesz się osłabiony, dlatego chcesz zbić ją jak najszybciej. Okazuje się jednak, że nie każda zmiana temperatury ciała powinna Cię niepokoić. Kiedy warto udać się do lekarza? Czy istnieją domowe sposoby na zbicie gorączki? Co robić, gdy gorączka dopadnie Twoje dziecko? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziesz w naszym artykule. Zapraszamy do lektury!Przyjmuje się, że prawidłowa temperatura ludzkiego ciała to 36,6 stopni Celsjusza. Jest to jednak stan podręcznikowy, a zakres prawidłowości jest znacznie szerszy. Oznacza to, że temperatura pomiędzy 36 a 37°C nie powinna Cię niepokoić. Temperatura podniesiona do 38°C oznacza stan podgorączkowy, który może być objawem nadchodzącego stanu chorobowego i już na tym etapie warto zacząć ją zbijać. Gorączka rzędu 39°C – 40°C to wysoki stan gorączkowy, który może prowadzić do zmian zagrażających Twojemu zdrowiu, z kolei gorączka przekraczająca 41°C może powodować uszkodzenie białek w komórkach nerwowych, co może prowadzić do którą odczuwasz jako osłabienie, dreszcze i uczucie chłodu, działa na Twój organizm na wiele różnych sposobów. Co dzieje się w Twoim ciele, kiedy podnosi się jego temperatura?Jest to naturalny mechanizm naszego organizmu. Temperatura ludzkiego ciała zawsze najniższa jest w nocy i o poranku, a podwyższa się pod wieczór – tak samo dzieje się wtedy, gdy nie jesteś chory, a Twoja temperatura jest w normie. Jest to związane z poziomem kortyzolu we krwi, który zmienia się w ciągu doby. Termometr na podczerwień Diagnostic NC300, 1 sztuka EFFERALGAN 150 mg czopki przeciwgorączkowe, 10 sztuk Nurofen Forte dla dzieci smak pomarańczowy, 150 ml Ibuprom Max Sprint, 10 kapsułek Vicks Antigrip Complex leczenie objawów grypy i przeziębienia, 10 saszetek Paracetamol 250 mg czopki przeciwgorączkowe, 10 sztuk ASPIRIN Pro lek przeciwbólowy, 8 tabletek Gorączka to objaw towarzyszący bardzo wielu chorobom, dlatego trudno o stawianie diagnozy na podstawie tej jednej przesłanki. Podwyższona temperatura ciała towarzyszy zarówno zwykłemu przeziębieniu, jak i nowotworom. Warto także pamiętać, że gorączka może mieć także inne, niechorobowe podłoże, co oznacza, że pojawia się często np. podczas ciąży, po intensywnym wysiłku fizycznym, jak i w trakcie owulacji czy trawienia. Można jednak wyróżnić kilka najpopularniejszych chorób, których objawem jest gorączka. Są to przeziębienie, grypa, zapalenie gardła, angina, zapalenie zatok, zapalenie pęcherza, ospa wietrzna, świnka, odra. Jeżeli gorączka się powtarza lub przekracza poziom 38,5°C, koniecznie skonsultuj się z lekarzem, by wykonał kilka niezbędnych badań, które pozwolą na precyzyjną diagnozę i dopasowanie odpowiedniej terapii. Gorączka w ciąży – kiedy udać się do lekarza? Ciąża to stan wyjątkowy, w którym przyszła mama jest szczególnie wyczulona na wszelkiego rodzaju zmiany w jej organizmie, dlatego podwyższona temperatura może ją zmartwić. Należy jednak pamiętać, aby nie wpadać w panikę zbyt szybko – w związku ze zmianami hormonalnymi i rozwojem płodu wzrasta naturalna ciepłota kobiecego ciała i wynosi ok. 37-37,5 stopnia Celsjusza. O gorączce w ciąży mówimy więc dopiero wtedy, gdy temperatura ciała mamy wzrośnie do ok. 38,5 °C. Taki stan wymaga jak najszybszej konsultacji z lekarzem, ponieważ wysoka temperatura ma wpływ nie tylko na samopoczucie kobiety, ale także na prawidłowy rozwój dziecka. Co więcej, gorączka może wywołać skurcze macicy i doprowadzić do przedwczesnego porodu, co jest niebezpieczne dla kobiety oraz dziecka i może prowadzić do licznych powikłań. Fobia gorączkowa – czy zbijanie gorączki u dziecka zawsze jest dobre? Zanim zaczniesz zbijać gorączkę u swojego dziecka, pomyśl o tym, że jest ona naturalnym mechanizmem obronnym i do pewnego momentu ma pozytywne skutki. Oznacza to, że zbyt szybka interwencja i zbijanie gorączki, czy to farmakologicznie, czy sposobami domowymi, może przynieść odwrotny od pożądanego skutek i umożliwić wirusom rozwój choroby. Co więcej, gorączka dziecka nie musi być oznaką rozwijającej się infekcji – podwyższona temperatura to objaw, który możemy obserwować zarówno podczas ząbkowania, jak i po wykonaniu niektórych szczepień. Gorączkę warto zbijać dopiero wtedy, gdy przekroczy 38 stopni Celsjusza. Zbijanie gorączki u dzieci – sposoby farmakologiczne Jednym z najpopularniejszych sposobów na zbijanie gorączki u najmłodszych dzieci są czopki. Tego typu preparaty można stosować już od 2 miesiąca życia. Czopki takie jak Efferalgan zwalczają nie tylko gorączkę, ale także towarzyszące jej bóle głowy oraz bóle mięśni. Czopki doodbytnicze przeciwgorączkowe stosowane są zarówno w przypadku zmian chorobowych, jak i w trakcie bolesnego ząbkowania. Niektórzy rodzice (a przede wszystkim dzieci) preferują jednak inne rodzaje lekarstw. Jeżeli Twoje dziecko chętnie przełyka podawane przez Ciebie jedzenie i napoje, warto wypróbować syrop Nurofen Forte dla dzieci o smaku truskawkowym i dawkować go według podanego na opakowaniu schematu. Słodki smak i aksamitna konsystencja sprawiają, że wiele dzieci przyjmuje go bez problemu. Więcej preparatów na gorączkę dla dzieci znajdziesz na naszej stronie e-ZikoApteka W jaki sposób zbić gorączkę u dziecka – domowe sposoby Jednym z najpopularniejszych sposobów na obniżenie gorączki za pomocą domowych sposobów jest napój z mleka, miodu oraz czosnku. Wystarczy, że do ciepłego mleka wrzucisz rozgnieciony ząbek czosnku, a całość doprawisz miodem, który polepszy smak leczniczego wywaru. Taki napój skutecznie obniża temperaturę, wywołując przy tym przyjemne uczucie ciepła, a ponadto skutecznie zwalcza bakterie i stymuluje układ odpornościowy do dalszej walki z wirusami. Innym, mało inwazyjnym sposobem na obniżenie podwyższonej temperatury są okłady. Jak je zrobić? Wystarczy namoczony zimną wodą ręcznik, który położysz na czole dziecka. Możesz także użyć lodu, pamiętaj jednak, aby nie kłaść go bezpośrednio na skórze dziecka – aby uniknąć nieprzyjemnego uczucia zimna, woreczek z lodem owiń w ściereczkę. Okłady zmieniaj co 15 minut, regularnie sprawdzając, czy temperatura wróciła do normy. Zimne okłady możesz kłaść nie tylko na czole, ale także na karku, łydkach oraz kostkach chorego malucha. Kolejnym, w 100% naturalnym sposobem na obniżenie gorączki jest picie naparów z ziół, takich jak czarny bez, kwiat lipy, pączki topoli, owoce maliny czy dzikiej róży. Tego typu napoje są bardzo smaczne, dlatego mały pacjent nie powinien wnosić sprzeciwu i bez problemu wypić całą zalecaną przez rodziców dawkę. Pamiętaj jednak, że stosowanie domowych sposobów nie zastąpi konsultacji z lekarzem. Jeżeli temperatura dziecka przekracza 38,5 stopnia Celsjusza, koniecznie udaj się do najbliższej przychodni i poproś o pomoc specjalistę. Gorączka dorosłego człowieka – jak sobie z nią radzić? Organizm dorosłej osoby jest już w pełni ukształtowany i znacznie silniejszy, dlatego mają oni więcej możliwości walki z kłopotliwą, osłabiającą gorączką. W każdej aptece znajdziesz cały szereg leków przeciwgorączkowych w różnych formach. Zdecydowanie najpopularniejszym, a także najskuteczniejszym sposobem na zbicie gorączki są tabletki przeciwgorączkowe, takie jak Ibuprom Max czy Apap Extra. Ich olbrzymią zaletą jest proste dozowanie. Wystarczy trzymać się zaleceń producenta, opisanych w ulotce, a gorączka powinna ustąpić w ciągu kilkudziesięciu minut. Innym sposobem na zbijanie gorączki jest picie leków sprzedawanych w formie saszetek. Używanie preparatów takich jak Vicks SymptoMed Complete jest bardzo proste – należy rozpuścić proszek w ciepłej wodzie, a następnie wypić przygotowany w ten sposób napój. Dużą zaletą takich leków jest to, że są smaczne i dostępne w kilku różnych smakach. Więcej leków na gorączkę dla dorosłych znajdziesz na naszej stronie e-ZikoApteka. Jak zbić gorączkę u dorosłych domowymi metodami? Podczas niewielkich skoków temperatury ulgę przyniesie Ci ciepła herbata z dodatkiem miodu, cytryny oraz soku z malin. Aby ją przygotować, zaparz ulubioną czarną herbatę, a kiedy będzie wystarczająco mocna, dodaj plasterek cytryny. Nie zapomnij o miodzie – dodany do ciepłej herbaty szybciej się rozpuści. Nie dodawaj go jednak do wrzątku. W reakcji ze zbyt gorącą wodą straci swoje właściwości często stosowanym sposobem na zwalczanie wzrastającej temperatury są kąpiele. Woda w wannie powinna być o 2 stopnie niższa, niż temperatura Twojego ciała. Stosując kąpiele przeciwgorączkowe należy pamiętać o tym, aby do wody wchodzić powoli i stopniowo, tak aby uniknąć szoku termicznego i nie wywołać dodatkowego wzrostu gorączki. - Osoby ceniące medycynę naturalną stosują także okłady z surowych ziemniaków lub z cebuli, które wykazują działanie przeciwzapalne i przeciwgorączkowe. Aby przygotować taki okład, pokrój ziemniaka lub cebulę na plasterki i przykładaj je do czoła na mniej więcej 15 minut. Jak widzisz, gorączka to naprawdę rozległy temat. Z większością przypadków wzrastającej temperatury ciała możesz poradzić sobie sam, stosując domowe lub farmaceutyczne metody leczenia. Pamiętaj jednak, że nic nie zastąpi konsultacji z lekarzem, a gorączka może być jedynie objawem innej, znacznie poważniejszej choroby. Jeżeli temperatura Twojego ciała przekroczy 38,5°C lub pojawia się często, koniecznie udaj się do przychodni i poproś o specjalistyczną pomoc. Osłabienie organizmu może mieć różne przyczyny. Ich znalezienie ułatwiają objawy towarzyszące. Na przykład, osłabienie organizmu i niska temperatura ciała sugerują niedoczynność tarczycy. Z kolei osłabienie organizmu i senność - nawet depresję. Natomiast osłabienie i zawroty głowy mogą świadczyć o anemii. Sprawdź, jakie mogą byc przyczyny osłabienia. Spis treściOsłabienie - przyczyny. InfekcjeOsłabienie - przyczyny. NiedokrwistośćOsłabienie - przyczyny. Choroby nowotworoweOsłabienie - przyczyny. Choroby układu krążeniaOsłabienie - przyczyny. Choroby tarczycyOsłabienie - przyczyny. Choroby neurologiczneOsłabienie - przyczyny. Zespół przewlekłego zmęczeniaOsłabienie - przyczyny. DepresjaOsłabienie - diagnoza Sposoby na wzmocnienie odporności: jak się hartować? Osłabienie w terminologii medycznej oznacza utratę siły mięśni. Jednak powszechnie określenia "osłabienie" używa się także wtedy, kiedy człowiek czuje się ogólnie osłabiony. Jednak wówczas mowa o męczliwości. Osłabienie jest wtedy, gdy pacjenci skarżą się na niemożność wykonania określonych czynności. Mogą także zgłaszać ciężkość kończyny lub jej sztywność. Osłabienie ma określony przebieg w czasie i/lub lokalizację anatomiczną. Męczliwość, określana jako "osłabienie", wydaje się nie mieć wzorca czasowego (np. "zmęczony cały czas") lub anatomicznego ("słaby wszędzie"). Skargi skupiają się raczej bardziej na uczuciu zmęczenia niż niezdolności do wykonania określonych czynności. Objawami towarzyszącymi są często: senność bóle głowy apatia obniżenie nastroju Przyczyną osłabienia może być: niewystarczająca ilość snu zła dieta głodzenie się przewlekły stres a nawet ciąża Jednak w niektórych przypadkach osłabienie może wskazywać na chorobę. Poza tym osłabienie towarzyszy wszystkim chorobom przewlekłym, np. niedoczynność tarczycy, przewlekła obturacyjna choroba płuc, cukrzyca, toczeń rumieniowaty układowy itd. Osłabienie - przyczyny. Infekcje Osłabienie powoduje zarówno ostra, jak i przewlekła infekcja - wirusowa, bakteryjna, grzybicza czy pasożytnicza. W tym pierwszym przypadku jedną z najczęstszych przyczyn osłabienia jest przeziębienie, grypa. Osłabienie powoduje także każde przewlekłe zakażenie, np. HIV, zapalenie wątroby, mononukleoza. Osłabienie - przyczyny. Niedokrwistość Anemia (niedokrwistość) to choroba polegająca na zmniejszeniu się poniżej normy stężenia hemoglobiny we krwi lub liczby krwinek czerwonych. Powoduje to objawy, takie jak osłabienie, uczucie zmęczenia i znużenia, które nie ustępujące po odpoczynku. Charakterystyczna jest także blada i skłonna do przesuszenia skóra. Włosy stają się przesuszone, łamliwe i wypadają. Osłabienie - przyczyny. Choroby nowotworowe Zmęczenie związane z chorobą nowotworową (CRF - cancer related fatigue) to przetrwałe, subiektywne poczucie osłabienia lub wyczerpania, związane z chorobą nowotworową lub jej leczeniem, które nie jest proporcjonalne do ostatnio wykonywanej aktywności oraz które zakłóca normalne funkcjonowanie. Jest to objaw powszechnie zgłaszany przez pacjentów. Jednak ze względu na mało poznane przyczyny tego typu zmęczenia, możliwości jego zwalczania są jak dotąd ograniczone. Najczęściej nie udaje się wyeliminować go całkowicie. Osłabienie - przyczyny. Choroby układu krążenia Poważne osłabienie, rozwijające się w ciągu kilku minut lub szybciej niż zwykle, może być spowodowane nawet udarem mózgu. Nagłe osłabienie, zdrętwienie i ból ograniczony do kończyny może być także wywołane niedokrwieniem tętniczym. Osłabienie może też wskazywać na przebyty zawał serca. Po zawale serce jest osłabione. Nie pompuje krwi wystarczająco sprawnie, a to pogarsza krążenie w organizmie. U pacjenta pojawiają się objawy niewydolności krążenia: duszność obrzęki kończyn osłabienie pogorszenie tolerancji wysiłku Osłabienie - przyczyny. Choroby tarczycy Zarówno u osób z nadczynnością tarczycy, jak i niedoczynnością tarczycy zmagają się z osłabieniem, problemami z koncentracją, zaburzeniami poznawczymi. U osób z niedoczynnością dodatkowo pojawiają się objawy, takie jak: nadmierna senność wzrost wagi zaparcia Z kolei u osób z nadczynnością często występuje: bezsenność zwiększony apetyt Osłabienie - przyczyny. Choroby neurologiczne Dla miopatii, czyli choroby mięśni polegającej na zaburzeniach regeneracji komórek mięśniowych, charakterystyczne jest osłabienie mięśni proksymalnych (ramiona, uda). Upośledzone jest sięganie do góry (np. chory nie może uczesać włosów, podnieść ciężarów powyżej głowy). Chory ma problem z wchodzeniem po schodach lub z wstawaniem z pozycji kucznej lub siedzącej. Z kolei polineuropatia, a także dystrofia mięśniowa, cechuje się osłabieniem mięśni dystalnych (ręka, łydki). Upośledzone zostają takie czynności jak, przechodzenie przez krawężnik, trzymanie filiżanki, pisanie, zapinanie guzików lub używanie klucza. Osłabienie mięśni twarzy i dysfagia (trudność lub niemożność przełykania), a także podwójne widzenie to objawy charakterystyczne dla miastenii, zespołu Lamberta-Eatona lub zatrucia jadem kiełbasianym. Postępujące osłabienie kończyn i męczliwość, niezgrabność, sztywność (najpierw nóg, potem ramion) sugeruje na zmiany zwyrodnieniowe kręgów, guza nadtwardówkowego, stwardnienie rozsiane, zapalenie naczyń. Osłabienie - przyczyny. Zespół przewlekłego zmęczenia Na zespół przewlekłego zmęczenia składają się objawy, takie jak: ból głowy, bóle stawowo-mięśniowe, złe samopoczucie pojawiające się po wysiłku fizycznym i trwające dłużej niż 24 godziny, znaczne pogorszenie pamięci krótkotrwałej lub zaburzenia koncentracji, ból gardła, bolesność węzłów chłonnych. Mogą się pojawić także zaburzenia mowy, czucia, oczopląs, osłabienie siły mięśniowej lub niedowłady (symptomy zmian ogniskowych w obrębie mózgowia). Osłabienie - przyczyny. Depresja W przebiegu depresji pojawia się długotrwałe obniżenie nastroju, spowolnienie lub paradoksalnie niepokój ruchowy, niezdolność przeżywania radości, długotrwały lęk i osłabienie. Osłabienie - diagnoza Podczas diagnostyki lekarz powinien poszukać dolegliwości sugestywnych dla możliwych chorób, takich jak: wysypka (zapalenie skórno-mięśniowe, borelioza, kiła) gorączka (przewlekle zakażenie) ból mięśni (zapalenie mięśni) ból szyi (mielopatia szyjna) wymioty lub biegunka (zatrucie jadem kiełbasianym) duszność (niewydolność serca, choroby płuc, niedokrwistość) utrata łaknienia i masy ciała (nowotwór złośliwy lub inna choroba przewlekła) zmiana barwy moczu (schorzenie wątroby lub nerek) nietolerancja ciepła lub zimna (zaburzenie czynności tarczycy) obniżenie nastroju słaba koncentracja, niepokój i utrata zainteresowania zwykłymi czynnościami (depresja) Czy zdrowo się odżywiasz? Pytanie 1 z 9 Ile jesz posiłków dziennie? Dwa. Pierwszy rano, drugi po pracy Trzy. Nie podjadam między posiłkami Trzy, ale zdarza mi się podjadać między posiłkami Jem 4-5 mniejszych posiłków dziennie, mniej więcej co 3-4 godziny